شنبه، مرداد ۱۰، ۱۳۸۸

یارانمان را تنها نگذاریم


و بالاخره آنچه را که انتظار می کشیدیم شد.
ما دیگر به این بازی های دادگاههای از ریشه فاسد ایرانی عادت کرده ایم و میدانیم این اعترافات هیچ کدام با هیچ عقلی جور در نمی آیند و میدانیم همه آنها که روزی در این دادگاههای قرون وسطائی مجبور به اعتراف شده اند بعدها واقعیتها را لو داده اند و علت آن اعترافها نیز برای همه ما از پیش مشخص شده است.
همه ما میدانیم آنها که مجبور به اعتراف میشوند نتنها در پیش ملت ایران خائن و سرافکنده نیستند بلکه مظهر مقاومت و آدمیت و قهرمانی اند. امروز ابطحی ها و فراهانی ها باید بدانند که در پیش ملت خود نمونه واقعی یک انسان آزاداندیش هستند و ایرانی به آنها افتخار میکنند.
اگر امروز ما یاران در بند و اسیرمان را تنها بگذاریم همانا قبول آن اعترافات و صد البته همراهی با آن ددمنشان دیوصفت دادگاههای ناعادلانه و جلادان و شکنجه گران سیاهچالهای رژیم جمهوری اسلامی است پس باید امروز بیشتر از همیشه پایبندی خود را به اعتقاداتمان نشان دهیم و نباید یک لحظه از آن عزیزانی که برای آزادی ایران عزیز امروز چنین تن به قبول این اعترافات داده اند غافل شویم و یا آنها را فراموش کنیم.
از امروز باید بیشتر و شدیدتر خواهان حقوق از دست رفته امان باشیم و عرصه را بیشتر بر آن تنگ کنیم و ثابت کنیم که ما تن به ذلت و ننگ نمی دهیم.

به امید آزادی هر چه زودتر زندانی های سیاسی و ازادی همیشگی ایران عزیزمان


۱ نظر:

راوي شكوه ايران گفت...

درود اكام عزيز:
اينروزها در ايران هم همه از ان دادگاه كذايي و اعترافات خنده دار سخن مي گويند ...
گذشته مردم سه دسته بودند .يا اين سويي يا ان سويي "به عبارتي ديگر يا با ما و يا با انها" و دسته اي بي تفاوت
اينروزها هرچه مي گردم از دسته ي سديگر خبري نيست...