چهارشنبه، تیر ۳۱، ۱۳۸۸

واکنش خبرگزاریهای فنلاند نسبت به تحریم نوکیا از طرف مردم ایران


روزنامه گاردین، چاپ انگلستان، روز سه شنبه گزارش کرد که در پی تحریم محصولات «شبکه های نوکیا زیمنس» به دلیل فروش دستگاه های تجسس و ردیابی مخابرات به دولت جمهوری اسلامی تعداد مشتریان ایرانی تلفن های همراه ساخت شرکت نوکیا نصف سابق شده است.

شرکت مختلط فنلاندی- آلمانی نوکیا زیمنس سال گذشته که شبکه تلفن همراه (موبایل) در ایران گسترش یافت یک سامانه پیشرفته ردیابی و تجسس مخابرات و تماس های تلفنی به دولت ایران فروخت. اما آن شرکت انکار می کند که آن سامانه را که می تواند برای تجسس و ردیابی اینترنتی مانند پیامک ها (اِس اِم اِس) و تصاویر ارسالی از طریق اینترنت نیز به کار رود به دولت ایران فروخته است.
واشنگتن، 15 ژوئیه (تلویزیون واشنگتن)

اما بسیاری از مردم در ایران معتقدند که شرکت نوکیا احتمالاً توانمندی تجسس و ردیابی شبکه مخابرات در اختیار دولت ایران قرار داده و دولت از آن فن آوری برای هدف قرار دادن ناراضیان و دگراندیشنان سوء استفاده کرده است

در چند روز اخیر نیز این اخبارها در صدر خبرهای رسانه های فنلاندی قرار گرفت. از میزگردهای تلویزیونی تا خبرها و مقالات روزنامه ها و هفته نامه های فنلاندی.

نوکیا سیستم کنترل به دولت ایران داده است
kansanuutiset

گوشی موبایل نوکیا در ایران تحریم شد kaleva

گوشی های نوکیا در ایران تحریم شدند HS.fi

نوکیا مردم را زندانی میکند Globaali intifada

انتخابات و تحریم نوکیا در ایران شبکه تلویزیونی yle.fi







شنبه، تیر ۲۰، ۱۳۸۸

راستی آیا این همه سکوت نشانگر ترس است یا منافع یا ....



این روزا به لطف جنبش سبز ِ ایران زمین خیلی ها دارند به نوایی میرسند و از این جنبش به نفع خود استفاده میکنند یکی با شعر، یکی با ترانه، یکی با آواز، یکی با سرود، یکی با آهنگ، یکی با مقاله، یکی با عکس، یکی با کاریکاتور ... ببین این جنبش چکار کرد ؟!
من منکر این همه حمایت نیستم و همه را می ستایم اما باور کنید همه این حمایت ها از سر دلسوزی نیست و اینگونه حمایت ها دردی از مردم ایران دوا نمیکند. با ترانه و شعر و آهنگ نمیتوان جلوی خشونت را گرفت. نمیتوان درد باطوم را کاست. نمیتوان اشک مادری را پاک کرد . نمیتوان ...
مطمئن باشید همه آنها حامیان اصلی این مردم نیستند. آیا از این افراد کسی حاضر است به احترام شهدای ایران و به احترام این جنبش تنها یک روز اعتصاب کند یا مغازه اش را تعطیل کند یا سرکار نرود؟ چه فرق میکند در کجای این جهان باشد؟ حمایت حمایت است.
اینروزا مردم ایران داغدیده و رنجور و زخمی اند اما امیدوار. ولی این امید نمیتواند تنهایی چاره ساز باشد . این جنبش به یک حمایت همگانی نیاز دارد بقول معروف :

من اگر برخيزم، تو اگر برخيزی، همه برميخيزند! من اگر بنشينم، تو اگر بنشينی، چه کسی برخيزد؟

حمایت از این جنبش تنها با برخاستن همه مردم در همه نقاط ایران است و حتی در خارج از کشور. نه اینکه تنها تهران و چند شهر بزرگ برخیزند و دیگران نظارگر و منتظر.
وقتی ماموران این حکومت خیالشان از شهر های کوچک راحت باشد مطمئن باشید نیروهایش را سر این جوانانی میریزد که در این چند شهر برخاسته اند.

اینروزا زندانهای تهران مملو از آزادیخواهانی است که تنها جرمشان آزادیخواهی است .
دل به هیچ کس نباید بست . ببینید این کشورهایی که خود را حامی مردم ایران میدانستند هیچکدام حاضر نشدند در برابر این همه بی عدالتی حکومت ایران قدم علم کند و یا خواهان آزادی این همه زندانی باشد ولی برای زندانی های خودشان حاضرند به آب و اتش بزنند و هرکاری را انجام دهند.
روزی که رجب طيب اردوغان، نخست وزير ترکيه، در جريان ميزگردی در کنفرانس «مجمع اقتصاد جهانی» در داووس سوييس، به اظهارات شیمون پرز، رییس جمهوری اسرائیل، درباره عمليات نظامی اسرائيل در غزه اعتراض کرد و در واکنش به اقدام مجری برنامه گفت: ديگر در اين کنفرانس حضور نخواهد يافت. همه از او به عنوان یک قهرمان یاد میکردند ولی همین آقای اردوغان امروز نتنها این همه خشونت و بی رحمی و شهید را در ایران نمی بیند بلکه خود جزء اولین کسانی بود که هم بصورت تلفنی و هم بصورت رسمی به آقای ا.ن تبریک گفتند.
رجب طیب اردوغان در صحبت های خود در آن میزگرد غزه را به زندانی با آسمان آزاد تشبیه کرد ولی زندان واقعی ایران را نمیبیند و چشم بر حقایق می بندد
مطمئن باشید امثال ایشان امروز کم نیستند.
راستی آیا این همه سکوت نشانگر ترس است یا منافع یا ....